Grafsymbolen

 

 

Op oude graven is van alles en nog wat te zien. Deze week uitleg over enkele symbolen.

Handen: Twee ineengrijpende handen, soms liggend op een kussen, zijn symbool van liefde en verbondenheid tussen man en vrouw

Hart: Symbool van liefde en vriendschap. In de bijbel is het hart de innerlijke mens. In het christendom is het hart symbool van de liefde. Een met vlammen omgeven hart verwijst naar religieuze bezieling
Oog: alziend oog, oog van God. Ook symbool voor de vrijmetselaars, embleem van de intellectuele waarneming.
Schedel: Een veel voorkomende voorstelling is een kind dat op een doodshoofd slaapt. Als bijschrift staat er dikwijls bij: 'Nascentes morimur' (Vanaf onze geboorte sterven wij). Het is een symbool van de kortstondigheid van het leven
Schedel met gekruiste beenderen: Een Vanitassymbool (het latijnse 'Vanitas' staat voor 'ijdelheid'). De schedel met de gekruiste beenderen verwijst naar de kortstondigheid van het leven en de betrekkelijkheid van alle aardse bezit.
Skelet: Symbool van de vergankelijkheid van de mens
Treurende figuur: Symbool van de rouw van de nabestaanden. Praktisch altijd betreft het een treurende vrouw. Vaak levensgroot afgebeeld, treurend over een grafsteen geleund