Langzaam herstel.

 
Na het verlies van de partner op latere leeftijd kost het een paar jaar om je aan te passen aan de veranderde situatie. Positief voor de aanpassing is het hebben van veel sociale contacten, hechte relaties met vrienden, bevredigende relaties met de kinderen en kleinkinderen en een ondersteunend contact in de buurt waar je woont. Het vereist wel een bepaalde mate van zelfstandigheid en een redelijke gezondheid om naar die kaartclub te gaan, bezoek te krijgen van die lieve kleindochter, op visite te gaan bij de vrienden die al veertig jaar vrienden zijn en de buurvrouw te ontvangen die wat boodschappen heeft gehaald. De vele betekenissen van een partnerrelatie zullen moeten worden omgezet naar een aantal verschillende relaties. Dat vergt een relationele vaardigheid die niet iedereen bezit. Er wordt dan te veel verwacht van de kinderen of die ene vriendin, waadoor contacten vermeden worden, met eenzaamheid tot gevolg. De kwaliteit van andere relaties is het resultaat van de wisselwerking tussen de alleenstaande oudere en zijn of haar omgeving. En dat vereist veerkracht.