Lijfelijke herinnering.

Het kan en het wordt toegepast. Crematie-as verwerken in een tatoeage. De as van een overledene mag verdeeld worden en zo kan het gebeuren dat sommige mensen ervoor kiezen een beetje fijngemalen crematie-as aan de tatoeage-inkt toe te voegen. Het idee is om de overledene dan daadwerkelijk met je mee te dragen door wat as onder de huid te laten tatoeëren. Wat vroeger al meer gebeurde en wat minder extreem is, zijn tatoeages die zijn gezet ter herinnering aan een overledene zonder dat daar as aan is toegevoegd. De astatoeage werd in Nederland onder een breder publiek bekend dankzij de weduwen van twee iconen van de popmuziek: Xandra Brood en Rachel Hazes. Zij lieten bij zichzelf en hun kinderen een tatoeage zetten. Op die manier bevestigden zij niet alleen de band met de overledene, maar ook met elkaar. Echter door de zwaarte van de as, zakt het onmiddelijk naar de bodem van het inktcupje. Ook is het de vraag of een korreltje as daadwerkelijk door de fijne tattoonaald kan. Het is dus niet bekend hoeveel as er in het lichaam komt en lijkt het al met al meer een symbolische handeling. De gedachte is belangrijker.