Bizarre vakantie ( 2 )

Vorige week vertelde ik u dat tijdens onze wandelvakantie in Oostenrijk één van onze groepsleden na een fatale misstap dodelijk verongelukte. Toen wij terug in het hotel waren spraken wij met elkaar af na een nacht slapen te beslissen of de vakantie door kon gaan of niet. Inmiddels waren de familieleden van onze reisgenoot in Nederland, via de plaatselijke politie, ingelicht. De volgende dag was iedereen het er over eens de vakantie voort te zetten. Zo zou iedereen die dat wilde er op ieder moment over kunnen praten. De politie ondervroeg nauwgezet de reisleidster en de twee mensen die voor en achter hem liepen. Zij wilde weten hoe het met de voorbereiding, de ervaring en het materiaal gesteld was. Voor de politie was dit ook iets wat zij wel in de winter, maar zelden in de zomer meemaakten. Ook zou het lichaam van onze reisgenoot pas naar Nederland vervoerd worden na een medisch onderzoek. De beslissing om te blijven was een goede. Er was op elk moment van de dag gelegenheid om te praten over deze dramatische gebeurtenis. De laatste avond werd onze reisgenoot in een bijeenkomst waarin verschillende emoties naar boven kwamen op een gepaste wijze herdacht. De familie stelde het zeer op prijs toen een aantal deelnemers van de groepsreis, terug in Nederland, de moeite namen om de uitvaart in de Achterhoek bij te wonen. De woorden van de reisleidster en het nagesprek werden door de familie omarmd. Ook om te horen dat hun broer en oom tot zijn fatale misstap een fantastische vakantie had.