Het evenwicht

Bovenstaande titel gaf Anneke Stehouwer, de weduwe van de twee jaar geleden overleden schrijver Martin Bril, aan het boek dat zij samenstelde n.a.v. overgebleven materiaal over zijn leven met kanker. Uit een interview met haar haal ik enkele opmerkelijke en herkenbare stukjes. "Ik heb het gevoel dat ik langzaam weer kom bovendrijven". "We (ik en mijn twee dochters) hadden geen basis-thuisgevoel meer. Het klinkt ontzettend lullig, maar het leven was eruit, uit ons huis. Het heeft zeker anderhalf jaar geduurd voor we die basis weer hadden teruggevonden". "Wanneer je naast iemand staat die zo ziek is, beleef je de emoties van de ander. Neemt een ander een hap, dan doe jij het ook. Ik heb zo met hem meegeleefd dat ik aan mijn eigen emoties niet toekwam". "Langzaam dringt het besef door dat ík dus niet dood ben. Ik ben niet ziek geworden. Dat onderscheid was ik kwijtgeraakt. Ik was samen met Martin ziek. Maar ik ben weer uit het ziekbed gekomen en hij niet". "Toen hij zo ziek was, was het voor hem te moeilijk om nog van ons te houden. Het idee dat hij ons moest achterlaten, was voor hem niet te accepteren". "Je basisdingen terugvinden, ankerpunten aanbrengen: dat is heel belangrijk. Wanneer je het allemaal niet meer weet, kun je daarop terugvallen".