15-02-2013
Laatste woord
De dood komt in sommige situaties lang aangekondigd. Een ziekte die onafwendbaar de dood tot gevolg heeft, geeft de zieke en zijn dierbaren de mogelijkheid de uitvaart tot in detail te regelen. Wat wel en wat niet. Een aantal maanden geleden werd ik gevraagd mee te denken met de plannen van de zieke man en zijn vrouw. Het zou een thuisopbaring worden met een eikenfineer kist. De andere beslissingen hoorde ik na zijn overlijden tijdens de bespreking. De afbeelding op de rouwkaart was inderdaad zelf samengesteld. De sprekers tijdens de plechtigheid waren ook bekend. Zij waren zelf gevraagd door de man. Een verrassing voor mij was de videoboodschap die de man in de laatste week van zijn leven had laten opnemen. Met de bedoeling om die als laatste tijdens de aulaplechtigheid te laten zien en horen. Een wens die ik nog niet eerder vernam. Maar de man kennende wel heel goed bij hem passend. Na prachtige toespraken van zijn naasten kwam de man zelf in beeld. Liggend op zijn ziekbed was hij acht minuten aan het woord. Met dankbaarheid en humor zijn leven overziend sloeg hij zich er kranig doorheen. De dankwoorden op het eind naar zijn kinderen en vrouw toe, kwamen zeer waarachtig over.