Pijn

 

 

“Ik voel geen pijn. Ik ben pijn”. Er is absoluut geen weg om de pijn heen. Men kan proberen er niet aan te denken, maar dat wreekt zich op den duur. Er zijn verschillen in de manier waarop de pijn wordt ervaren, maar het is niet mogelijk iemand te verliezen aan wie men zeer sterk gehecht is geweest, zonder een zekere vorm van pijn te ervaren. De pijn van het verdriet komt naar buiten in lichamelijke pijnscheuten, huilbuien, opstandigheid, agressie en schuldgevoelens. De omgeving heeft de neiging om de laatste twee af te remmen, omdat ze beangstigen. Toch zijn het normale reacties van normale mensen in verdriet. De omgeving helpt meer als men wil luisteren hoe het voelt, in plaats van te vertellen hoe men zich moet voelen.